دلنوشته های یکی

یه مدتیه کتاب از ما بهتران نوشته مالکوم گِلَدِول رو دارم میخونم. فصل ۴ رو تازه تموم کردم.
این کتاب از اون کتاب‌هایی بود که اسمش رو از سال پیش تو ذهنم مونده بود که بخرم.
دیوانه کننده است. تمام تصورات قبلی منو خراب کرد. ذره ذره داره تو وجودم رسوخ می‌کنه. لامصب اصن قابل توضیح نیست.
تا قبل از اینکه .

در زندگی گاهی فراز و فرود هست یا مشکلاتی که برای اولین بار در زندگی روزمره خود متوجه می شویم که قبلاً بهشون توجهی نداشتیم. اگه یه وقتایی با سختی مواجه شدیم باید یادمون باشه همیشه وضع اینطور باقی نمی‌مونه و تغییر می‌کنه!
تو زندگیم یکنواختی رو دارم حس می‌کنم. این که تمام زندگیم پر از فراز و فرود بوده ولی الآن یکنواختی دارم برام سخت کرده ادامه مسیر رو. چون یکنواختی که باشه نمی‌دونی تا کی اینطوری باید ادامه بدی ولی می‌دونی اینطور باقی نمی‌مونه.
زندگی تا الآن رودخونه پر تلاطم بوده واسم ولی الآن شده مثل اقیانوس ساکت و آرام.

دیگه به تقویم نگاه نمیکنم. نمیدونم چم شده ولی از نگاه کردن به گذر زمان بدم میاد. حتی تا همین الآن هم نمیدونم واسه چی اینجوری شدم ولی اصلا حس خوبی نیست.

از بوق زدنای گوشیم بدم میاد. از خیلی جزئیات دیگه هم بدم میاد. و دوباره. نمیدونم چرا!

وبلاگ جای خیلی خوبیه واسه حرف زدن‌هایی که دلت واسشون لایک نمیخواد. فقط می‌خوای بنویسی و بنویسی

اصلا هم مهم نیست کسی خوند اینا رو یا نه. مهم اینه که تونستم اینها رو بنویسم. نوشته‌هایی که هر جایی نمیشه نوشت. زود ازت رد میشن، اهمیتش به اندازه اینه که دوبار بزنه رو عکست بعد هم بره سراغ بعدی!! اینجا نه. اینجا هر چیزی میخوای بنویسی میدونی که کسی که میاد نوشته‌هات رو میخونه زود رد نمیشه. برات بیشتر ارزش قائله.

نویسنده میگه مثلاً شرلوک هلمز داستان در بین راه این شئ رو دید و فلان حرف رو از فلانی شنید و در آخر فیلم تحلیل حیرت انگیزش رو میبینم و تحسینش می‌کنیم چون همه‌ی نکات رو دیده و تأکید می‌کنم از «همشون» یه برداشتی داشته که «همه‌ی» اونها به موضوع ربط داشتن!. یه مشکلی که بعضی فیلما یا سریالا دارن اینه که .

یه مدتیه کتاب از ما بهتران نوشته مالکوم گِلَدِول رو دارم میخونم. فصل ۴ رو تازه تموم کردم.
این کتاب از اون کتاب‌هایی بود که اسمش رو از سال پیش تو ذهنم مونده بود که بخرم.
دیوانه کننده است. تمام تصورات قبلی منو خراب کرد. ذره ذره داره تو وجودم رسوخ می‌کنه. لامصب اصن قابل توضیح نیست.
تا قبل از اینکه .

در زندگی گاهی فراز و فرود هست یا مشکلاتی که برای اولین بار در زندگی روزمره خود متوجه می شویم که قبلاً بهشون توجهی نداشتیم. اگه یه وقتایی با سختی مواجه شدیم باید یادمون باشه همیشه وضع اینطور باقی نمی‌مونه و تغییر می‌کنه!
تو زندگیم یکنواختی رو دارم حس می‌کنم. این که تمام زندگیم پر از فراز و فرود بوده ولی الآن یکنواختی دارم برام سخت کرده ادامه مسیر رو. چون یکنواختی که باشه نمی‌دونی تا کی اینطوری باید ادامه بدی ولی می‌دونی اینطور باقی نمی‌مونه.
زندگی تا الآن رودخونه پر تلاطم بوده واسم ولی الآن شده مثل اقیانوس ساکت و آرام.

دیگه به تقویم نگاه نمیکنم. نمیدونم چم شده ولی از نگاه کردن به گذر زمان بدم میاد. حتی تا همین الآن هم نمیدونم واسه چی اینجوری شدم ولی اصلا حس خوبی نیست.

از بوق زدنای گوشیم بدم میاد. از خیلی جزئیات دیگه هم بدم میاد. و دوباره. نمیدونم چرا!

وبلاگ جای خیلی خوبیه واسه حرف زدن‌هایی که دلت واسشون لایک نمیخواد. فقط می‌خوای بنویسی و بنویسی

اصلا هم مهم نیست کسی خوند اینا رو یا نه. مهم اینه که تونستم اینها رو بنویسم. نوشته‌هایی که هر جایی نمیشه نوشت. زود ازت رد میشن، اهمیتش به اندازه اینه که دوبار بزنه رو عکست بعد هم بره سراغ بعدی!! اینجا نه. اینجا هر چیزی میخوای بنویسی میدونی که کسی که میاد نوشته‌هات رو میخونه زود رد نمیشه. برات بیشتر ارزش قائله.